25/09/2020

Nasi wykładowcy – fachowcy, eksperci w swoich dziedzinach, pasjonaci nauki – chcą dzielić się ze studentami Collegium Balticum oraz wszystkimi zainteresowanymi zdobytą wiedzą, doświadczeniem i refleksjami. Wykładowca kierunku bezpieczeństwo wewnętrzne, dr Zbigniew Jaworski, przygotował objaśnienia nowej Strategii Bezpieczeństwa Narodowego kraju. Dziś filar pierwszy: bezpieczeństwo państwa i obywateli.

Dnia 12 maja 2020 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda, na wniosek Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego, zatwierdził Strategię Bezpieczeństwa Narodowego RP. Tym samym utraciła moc Strategia Bezpieczeństwa Narodowego wydana w 2014 roku. Postanowienia nowej strategii zostaną w przyszłości określone w ustawie o zarządzaniu bezpieczeństwem narodowym[1]

Dokument został poprzedzony wstępem oraz opisem współczesnego środowiska bezpieczeństwa w Polsce, a także przedstawił wartości, interesy narodowe i cele strategiczne w tej dziedzinie. Strategia uwzględnia kontekst obecność Polski w NATO i UE. 

Główna treść strategii została oparta na czterech filarach. Pierwszy filar to bezpieczeństwo państwa i obywateli; drugi filar stanowi o bezpieczeństwie międzynarodowym Polski, trzeci o tożsamości i dziedzictwie narodowym, czwarty odnosi się do rozwoju społecznego, gospodarczego i ochrony środowiska. Najbardziej rozbudowane są filary pierwszy i czwarty, co może świadczyć o pewnej tendencji w dziedzinie bezpieczeństwa.

Do bezpieczeństwa państwa i obywateli, czyli pierwszego filaru, wprowadzono takie zagadnienia jak: zarządzanie bezpieczeństwem, odporność państwa i obrona powszechna, wojsko, cyberbezpieczeństwo oraz przestrzeń informacyjną. Dotyczą one strzeżenia niepodległości, nienaruszalności terytorialnej, suwerenności oraz zapewnienia bezpieczeństwa państwa i obywateli. W tym celu należy między innymi zintegrować zarządzanie bezpieczeństwem narodowym (1.1) oraz dostosować krajowy system zarządzania kryzysowego do systemu reagowania kryzysowego NATO, tak aby obejmował również obszar konfliktu polityczno-militarnego i umożliwiał płynne przechodzenie od stanu pokoju do stanu kryzysu i stanu wojny, a także tworzył skuteczne narzędzia do przeciwdziałania i zwalczania zagrożeń, również hybrydowych (1.5).

Odporność państwa na zagrożenia zostaje podniesiona przez tworzenie systemu obrony powszechnej, opartej na wysiłku całego narodu, oraz na budowanie zrozumienia dla tych spraw. System obrony powszechnej w pełni skorzysta z potencjału instytucji państwowych i samorządowych, podmiotów systemu edukacji i szkolnictwa wyższego, społeczności lokalnych, podmiotów gospodarczych, organizacji pozarządowych oraz obywateli (2.1). w związku z tym należy: podjąć działania na rzecz rozbudowy zaplecza diagnostycznego do szybkiego wykrywania zagrożeń epidemicznych (2.3); promować postawy patriotyczne, powinności obywatelskie oraz zachowania prospołeczne (2.4); zwiększyć odporność na zagrożenia w zakresie skutecznych dostaw energii, niekontrolowanego przepływu osób i relokacji ludności, zagospodarowania zasobów żywności i wody oraz wydolnego systemy transportowego (2.7); wreszcie zapobiegać i reagować na zagrożenia terrorystyczne oraz zwalczać przestępczość zorganizowaną (2.10).

Kolejne zadanie to wzmocnienie zdolności operacyjnych wojska do odstraszania i obrony przed zagrożeniami bezpieczeństwa, z naciskiem na mobilność i modernizację techniczną. Tu przewidziano: zwiększenie wydatków na obronę do 2,5 % PKB w 2024 r. (3.1); uzupełnienie stanów osobowych i sprzętowych oraz szkolenie do wielomodelowego środowiska operacyjnego, asymetrii, izolacji pola walki oraz długoterminowego przebywania poza miejscem stałej dyslokacji (3.3); budowanie narodowych zdolności w zakresie komunikacji satelitarnej (3.6); doskonalenie wojsk operacyjnych w obronie przeciwlotniczej i przeciwpancernej, rozwijanie zdolności wojsk specjalnych (3.7-9) i marynarki wojennej (3.12), a także realizowanie programu budowy WOT, (3.13). Wsparcie polskiego przemysłu obronny powinno się odbywać poprzez wdrażanie wyników prac badawczo-rozwojowych (3.14).

W zakresie cyberbezpieczeństwa celem jest podniesienie odporności na cyberzagrożenia oraz zwiększenie poziomu ochrony informacji w sektorze publicznym, militarnym oraz prywatnym. W ramach tego zadania będzie się dążyć do osiągnięcia zdolności do skutecznego zapobiegania, zwalczania i reagowania na cyberzagrożenia (4.1). Przeprowadzone zostaną prace badawcze finansowane przez państwo w obszarze nowoczesnych technologii (4.6). Przewiduje się też stworzenie jednolitego systemu komunikacji strategicznej państwa przy wykorzystaniu szerokiej gamy kanałów komunikacji i mediów oraz wykorzystywanie narzędzi rozpoznania oraz oddziaływania w różnych obszarach bezpieczeństwa narodowego (5.2).

[1] Zob. https://www.prezydent.pl/aktualnosci/wydarzenia/art,1787,nowa-strategia-bezpieczenstwa-narodowego-rp-.html [25.05.2020] (dalej: SBNRP).


O AUTORZE:

Jaworski

ks. dr Zbigniew Jaworski

Wykładowca na kierunku Bezpieczeństwo wewnętrzne w SSW Collegium Balticum

Biografia

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz również
Skip to content